Ochrona jabłoni przed zbiorami
Choroby przechowalnicze to coroczny problem, który występuje z różnym nasileniem – w zależności od sezonu. Ich sprawcami są patogeny grzybowe, mogące powodować problemy podczas przechowywania owoców. Odpowiednia ochrona jabłoni przed zbiorami pozwoli ograniczyć straty.
Na kondycję pozbiorczą jabłek ma wpływ wiele czynników. To wypadkowa zarówno zabiegów agrotechnicznych, takich jak odpowiednie cięcie czy usuwanie mumii, ochrony i nawożenia w trakcie całego sezonu wegetacyjnego, jak i zapewnienie odpowiednich warunków w chłodni. Zabiegi przedzbiorcze są końcowym etapem ochrony, bardzo istotnym w kontekście zapobiegania chorobom przechowalniczym.
Bardzo duże znaczenie ma sposób zbioru owoców. Musi być on przeprowadzony w optymalnym terminie, czyli gdy osiągną dojrzałość zbiorczą. Ważne, żeby warunki pogodowe były odpowiednie i by podczas zrywania jabłek nie dochodziło do powstawania uszkodzeń.
Najgroźniejsze choroby przechowalnicze
Do chorób, które stanowią największe zagrożenie dla jabłek w okresie przechowywania, należy gorzka zgnilizna. Jej sprawcami są grzyby z rodzaju Neofabraea alba. Zgniliznę może również powodować grzyb Neonectria galligena, odpowiadający za raka drzew owocowych. Kolejne choroby to antraknoza (sprawcą są patogeny z rodzaju Glomerella) alternarioza (Alternaria spp.) brunatna zgnilizna drzew ziarnkowych (Monilinia spp.) czy szara pleśń (Botrytis cinerea).
Ochrona jabłoni przed zbiorami – substancje i zasady stosowania
Skala zagrożenia chorobami przechowalniczymi zależy m.in. od ich nasilenia w poprzednim roku, podatności poszczególnych odmian na te choroby oraz oczywiście od warunków w obecnym sezonie.
Substancje, jakie można stosować do ochrony przeciwko chorobom przechowalniczym, to:
- boskalid
- cyprodynil
- fludioksonil
- fluopyram
- tebukonazol
- kaptan
- pentiopirad
- piraklostrobina
- pirymetanil (zarejestrowany także do zabiegów pozbiorczych)
- trifloksystrobina
Jeśli chodzi o rozwiązania biologiczne, można skorzystać z produktów, które zawierają Aureobasidium pullulans lub Pythium oligandrum.
Wybierając fungicyd do zabiegów przedzbiorczych, sadownicy powinni wziąć pod uwagę nie tylko ich zakres ich działania na poszczególne patogeny, ale również karencję – tak istotną ze względu na zbliżające się zbiory. Ważne, by stosowane substancje były rotowane w trakcie sezonu wegetacyjnego, żeby nie dopuścić do powstania odporności. Gdy lato jest suche, przeważnie wystarczy wykonanie dwóch zabiegów. Natomiast w razie utrzymującej się deszczowej pogody ochrona musi rozpocząć się wcześniej i wymagana jest większa liczba zabiegów – zazwyczaj trzy.
